Bir nəfər danışırdı ki, o vaxtlar kəndlərində kişilər axşamlar mərkəzə çıxıb, söhbət edirdilər. Onlardan biri özü ilə qəzet götürürdü və demonstrativ onu oxuyurdu. Belə baxanda təəcüblü heç bir şey yoxdu. Amma adam qəzeti başı aşağı tuturmuş.
Deyirəm, mənim kafeynidə kitab oxuyan qızın şəkilinə o qədər mesaj gəldi ki… Bir də gördün mod düşdü, qızlar ora kitabla gəlməyə başladılar. Əsas odur ki, göt baş tutmasınlar. Bir də heç olmasa qısa məzmunu ilə maraqlansınlar. Yoxsa, bir oğlan qızdan soruşub ki, ən sevimli kitabın hansıdır? Cavab verib ki, «Küləklə sovrulanlar» (Gone With The Wind). Qardaş da deyib ki, bəs hansı hissəsində qəmləndin? Qız da qayıbıd ki, Onları külək sovuran yerində…
Знакомый рассказывал, что давным давно, у них в деревне вечерами мужики выходили в центр деревни для общения. Один мужик всегда приходил с газетой и читал демонстративно. Все бы ничего, но газету он держал вверх ногами.
После фотографии девушки с книжкой в кофейне, очень многие написали мне комменты в сториз. А вдруг девушки начнут носить с собой книги и демонстративно читать в кафешках. Пусть читают, но хоть правильно бы держали и содержание знали. А то было дело, когда парень спросил у девушки, какая любимая книга. А та «Унесённые ветром». Парень: а какая часть больше всего тебя огорчило? Девушка: где их уносит ветром…